Υλικά:
Για 4-6 άτομα
2 κιλά σουσάμι καβουρδισμένο
2 κουταλιές του γλυκού κανέλα
500 γραμμάρια αμύγδαλα καβουρδισμένα
2 κούπες μέλι
Εκτέλεση:
Το μελεκούνι μοιάζει με το παστέλι αλλά η μεγάλη της διαφορά είναι ότι το μελεκούνι λυγίζει και δεν είναι σκληρό
Με άφθονο νερό πλένουμε καλά το σουσάμι και το αφήνουμε να στραγγίσει σε σίτα.
Μετά το καβουρδίζουμε σε κατσαρόλα. Πρέπει να καβουρδιστεί τόσο ώστε να μοσχομυρίζει και να θρυμματίζεται καθώς το σπάμε ανάμεσα στα δυο μας δάκτυλα.
Σε βαθύ μεγάλο μπολ ανακατεύουμε το σουσάμι με την κανέλα και τα αμύγδαλα (τα οποία έχουμε επίσης καβουρδίσει καλά στο φούρνο). Εν τω μεταξύ βάζουμε το μέλι σε βαθιά, απλωτή κατσαρόλα και το τοποθετούμε σε δυνατή φωτιά.
Το αφήνουμε να βράσει και ανακατεύουμε με μεγάλη ξύλινη κουτάλα.
Για να καταλάβουμε αν είναι έτοιμο το μέλι, ρίχνουμε λίγο μέσα σε μπολάκι με νερό( σε θερμοκρασία δωματίου). Μόνο αν το μέλι μαζεύεται σαν μαλακιά καραμέλα σε μπαλίτσα είναι έτοιμο. Το κατεβάζουμε αμέσως από την φωτιά και το ρίχνουμε μέσα στο μπολ με το μείγμα σουσαμιού.
Ανακατεύουμε καλά με μία ξύλινη κουτάλα μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά.
Απλώνουμε το μείγμα όπως είναι χλιαρό, σε μια παχιά στρώση( 3 εκ. περίπου )πάνω σε ένα μεγάλο ορθογώνιο παραλληλόγραμμο κομμάτι λαδόκολλας.
Με ένα ξύλινο πλάστη στρώνουμε τις άκρες γύρω-γύρω, όπως επίσης και την επιφάνεια, για να είναι παντού ομοιόμορφο και τελείως επίπεδο.
Αυτό το κάνουμε για δύο λόγους. Πρώτων για να είναι εμφανίσιμα και δεύτερον για να έχουν σχήμα που μπορεί να δουλευτεί να είναι δηλαδή σαν «τουβλάκια» για να τα στολίσουμε, να δημιουργήσουμε πυργάκια σε σχήμα αστεριού κλπ.
Πασπαλίζουμε με λίγη κανέλα και στρώνουμε με τα δάκτυλα. Απλώνουμε από πάνω άλλη μία λαδόκολλα και το πιέζουμε με ένα πλάστη για να γίνουν ομοιόμορφα.
Περιμένουμε να κρυώσει λίγο.
Με το ίδιο ξύλο που μοιάζει με χάρακα, κόβουμε λωρίδες κατά μήκος και κόβουμε κομμάτια σε σχήμα ρόμβου, τοποθετώντας το μαχαίρι διαγώνια καθώς χωρίζουμε τα κομμάτια (διαστάσεις περίπου 5Χ5 cm).
Τυλίγουμε ένα-ένα τα μελεκούνια σε κομμάτια διάφανης ζελατίνας.
To μελεκούνι καθώς το σπάμε στη μέση έχει ένα χαρακτηριστικό ήχο, σαν μικρές αλλεπάλληλες εκρήξεις.